Wykonawcy
- Luis Fernando Pérez fortepian
Program
Isaac Albeniz Cantos de España (Pieśni Hiszpanii) op. 232 [26’]
I. Prélude
II. Orientale
III. Sous le palmier
IV. Córdoba
V. Seguidillas
Enrique Granados 6 Piezas sobre cantos populares españoles (6 utworów na tematy z popularnych pieśni hiszpańskich) [25’]
I. Añoranza
II. Ecos de la parranda
III. Vascongada
IV. Marcha oriental
V. Zambra
VI. Zapateado
Isaac Albeniz Iberia (wybór) [19’]
Evocación [6’]
Triana [5’]
El Albaicín [8’]
Opis koncertu
WSTĘP WOLNY
Kiedy przywołujemy określenie „szkoły narodowe” mamy zwykle na myśli rozkwit muzyki czeskiej, rosyjskiej czy norweskiej i próby jej uwolnienia od wpływów kultur niemieckiej i włoskiej w drugiej połowie XIX wieku. Kojarzymy to pojęcie także z ruchami politycznymi, zwłaszcza tam, gdzie muzyka stawała się kolejnym frontem walki o narodową tożsamość. Do grupy krajów, w których muzycy pragnęli uniezależnić swoją twórczość od zagranicznych wzorów dołączyły nieco później także Anglia, Francja czy Hiszpania.
W tej ostatniej ważnymi kompozytorami przyczyniającymi się do odrodzenia muzyki czerpiącej z lokalnych wzorów byli między innymi Isaac Albeniz, Enrique Granados, Joaquín Rodrigo, Manuel de Falla czy Francisco Tarrega. Sięgali oni często po ludowe i tradycyjne pieśni – jak Granados w 6 Piezas sobre cantos populares españoles czy Albeniz w Cantos de España. Próbowali też muzyką odmalować krajobraz i specyfikę swojej ojczyzny. W Evocación z wirtuozowskiej Iberii Albeniza usłyszymy południowo-hiszpańskie tańce: fandango i jotę, w Trianie – reminiscencje muzyki cygańskiej z Sewilli, El Albaicín ma przedstawiać natomiast Grenadę.
Dominika Micał, „Ruch Muzyczny”