en / pl

Państwo Mahler

koncert nr 14

Wykonawcy

Program

Alma Mahler Pięć pieśni (Fünf Lieder, oprac. Agata Zubel) [13’]
Ciche miasto (Die stille Stadt)
W ogrodzie mego ojca (In meines Vaters Garten)
Przyjemna ciepła noc (Laue Sommernacht)
Z Tobą to odważne (Bei dir ist es traut)
Przechadzam się wśród kwiatów (Ich wandle unter Blumen)
Alma Mahler Cztery pieśni (Vier Lieder, oprac. Agata Zubel) [11’]
Nocne światło (Licht in der Nacht)
Leśna błogość (Waldseligkeit)
Burza (Ansturm)
Żniwna pieśń (Erntelied)
Gustav Mahler Pieśni wędrującego czeladnika (Lieder eines fahrenden Gesellen, oprac. Ernst Kovacic) [17’]
Gdy ukochana wychodzi za mąż (Wenn mein Schatz Hochzeit macht)
Poszedłem dziś rano na pola (Ging heut’ Morgen über’s Feld)
Mam w piersi rozżarzony nóż (Ich hab’ ein glühend Messer)
Dwoje niebieskich oczu mojej ukochanej (Die zwei blauen Augen von meinem Schatz)
Gustav Mahler Pieśni do słów Rückerta (Rückert-Lieder, oprac. Ernst Kovacic) [20’]
Jeśli kochasz za piękno (Liebst du um Schönheit)
Wdychałem subtelny zapach (Ich atmet’ einen linden Duft)
Zagubiłem się w świecie (Ich bin der Welt abhanden gekommen)
Nie zaglądaj do moich pieśni (Blicke mir nicht in die Lieder!)
O północy (Um Mitternacht)

Opis koncertu

Postać Almy Mahler pozostawała do niedawna na marginesach historii muzyki. Pamiętano ją jako matkę Manon Gropius, po której przedwczesnej śmierci Alban Berg napisał Koncert skrzypcowy Pamięci anioła, a zwłaszcza – jako żonę Gustava Mahlera, która właśnie dla niego miała wyrzec się przyszłości jako twórczyni, a skupić na animowaniu życia muzycznego, prowadzeniu artystycznego salonu.

Od dzieciństwa grała na fortepianie, a kompozycji uczyła się u Josefa Labora i Alexandra von Zemlinsky’ego. Pisała muzykę kameralną, fortepianową, a spod jej pióra wyszła nawet scena operowa, ale do dziś przetrwało po niej zaledwie 17 pieśni z fortepianem, chętnie opracowywanych na orkiestrę (sama zniszczyła część rękopisów!). 14 z nich nawet opublikowała – pod nazwiskami Schindler-Mahler i Mahler. Mimo kilku małżeństw i romansów, do końca życia uważała się przede wszystkim za żonę Gustava.

Oprócz symfoniki, twórczość pieśniowa stanowiła najważniejszą część twórczości męża Almy. Cykle do poezji Rückerta, zbioru Des Knaben Wunderhorn czy własnych słów należą, obok twórczości Hugona Wolffa czy Richarda Straussa, do najbardziej przejmujących i najważniejszych utworów tego gatunku w późnym romantyzmie.

– Dominika Micał, „Ruch Muzyczny”