Wykonawcy
- Raphaël Sévère klarnet
- Sinfonia Varsovia
- Aleksandar Marković dyrygent
Program
Ottorino Respighi Fontanny rzymskie (Fontane di Roma) P.106 [15’]
I. La fontana di Valle Giulia all’alba (Fontanna w Valle Giulia o świcie)
II. La Fontana del Tritone al mattino (Fontanna Trytona rankiem)
III. La Fontana di Trevi al meriggio (Fontanna di Trevi w południe)
IV. La fontana di Villa Medici al tramonto (Fontanna w Villa Medici o zmierzchu)
Aaron Copland Koncert klarnetowy [18’]
I. Slowly and expressively
II. Rather fast
Zoltán Kodály Tańce z Galánty [16’]
Opis koncertu
Instrumenty dęte to jedne z najstarszych muzycznych źródeł dźwięku. Pierwotnie powstawały z wydrążonych patyków lub kości zwierząt. Historia klarnetu, jaki znamy dziś, sięga początków XVIII wieku. Współcześnie to instrument wirtuozowski o wyjątkowych możliwościach ekspresywnych. Cechy te idealnie współgrają z charakterem Koncertu klarnetowego Aarona Coplanda, w której głęboki „gorzko-słodki liryzm” pierwszej części kontrastuje z jazzującymi elementami i kapryśną popisowością drugiej.
Brzmienie instrumentów dętych drewnianych jest kojące i donośne, bliskie naturze i barwie ludzkiego głosu – nie dziwi więc, że właśnie im kompozytorzy od klasycyzmu po współczesność często powierzali prowadzenie kantylen i dialogów w swoich utworach orkiestrowych. Taka sytuacja ma miejsce w pierwszej części Fontann rzymskich, gdzie Ottorino Respighi głosami fletów, obojów i klarnetów przedstawia sielankowy obraz owiec wyprowadzanych na wilgotne od porannej rosy pastwiska. Albo w dziele Zoltána Kodály’a, w którym partie dęte intonują fragmenty ludowych melodii z Galanty.
– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)