en / pl

Żywioł tańca

koncert nr 1

Wykonawcy

Program

Astor Piazzolla Libertango (oprac. Jarema Jarosiński) [5′]
Béla Bartók Sześć rumuńskich tańców ludowych BB.68 (oprac. na skrzypce, akordeon i kontrabas oprac. Zoltán Székely) [7′]
I. Jocul cu bâtă (Taniec z pałeczką): Allegro moderato
II. Brâul (Taniec z szarfą): Allegro
III. Pe loc (W jednym miejscu): Andante
IV. Buciumeana (Taniec z Bucium): Molto moderato
V. Poarga românească (Rumuńska polka): Allegro
VI. Mărunțel (Szybki taniec): Allegro
Stanisław Moniuszko Tańce góralskie z III aktu opery Halka (oprac. Piotr Kamiński) [5′]
Grażyna Bacewicz Oberek nr 1 (oprac. na skrzypce i akordeon) [2′]
Leonard Bernstein Muzyka do musicalu West Side Story na skrzypce, akordeon, kontrabas, kwintet dęty i perkusję (wybór i oprac. Jarema Jarosiński) [10′]
Astor Piazzolla Café 1930Nightclub 1960 Historii tanga (oprac. Jarema Jarosiński) [12′]
Arturo Márquez Danzón nr 2 (oprac. Jarema Jarosiński) [5’]

Opis koncertu

Taniec to najpiękniejszy język emocji, jaki istnieje. Uniwersalny, zrozumiały dla wszystkich, choć mogący przybierać rozmaite formy. Każdy kraj, a nawet każdy region wykształcił osobne gatunki, melodie i rytmy, które wiele mówią o jego tożsamości. Tango argentyńskie to taniec miłości – jego mistrz Astor Piazzolla potrafił zakląć w muzyce jednocześnie uczucia pożądania i niewypowiedzialnej tęsknoty. Z kolei danzón stanowi powolny, namiętny taniec ze słonecznych Kuby i Meksyku; Arturo Márquez wydobywa z niego nutę nostalgii i dramatyzmu.

Badaniem ludowych pieśni i tańców zajmuje się dziedzina naukowa zwana etnomuzykologią. Jednym z jej pionierów był Béla Bartók, który wiele czasu poświęcił na podróże od wioski do wioski i wsłuchiwanie się w węgierski oraz rumuński folklor. Zaowocowało to szczególnym kolorytem jego twórczości, w której artystycznie przetwarzał ludowe rytmy i melodie. Po inspirację z rodzimego folkloru sięgali też polscy twórcy. W swoich utworach Grażyna Bacewicz wydobyła lekkość i zadziorność ze sławnego niegdyś na Mazowszu i Radomszczyźnie oberka, a Stanisław Moniuszko doskonale oddał ducha góralskich zabaw.

– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)