Jules Billé kontrabas
Donald Kontomanou perkusja
Paul Lay fortepian
Zdobywca nagrody Victoires du Jazz w kategorii instrumentalista roku 2020, Paul Lay jest pianistą o wielu obliczach, który od ponad dekady rozwija swój wyjątkowy talent podczas licznych współprac. Po ukończeniu Konserwatorium Paryskiego CNSMD, zadebiutował w wielkim stylu płytą Unveiling (2010) nagraną razem z Simonem Tailleu i Elie Durisem. Od tego czasu otrzymał wiele prestiżowych nagród, m.in. dla najlepszego artysty solowego w Konkursie La Défense Jazz Festival, Konkursu Pianistów Jazzowych w Moskwie, Konkursie im. Martiala Solala w Paryżu, nagrodę Académie Charles Cros za swój drugi album zatytułowany Mikado oraz nagrodę Francuskiej Akademii Jazzu im. Django Reinhardta dla najlepszego francuskiego artysty jazzowego roku. Jest zdobywcą tytułu „Révélation française” w plebiscycie krytyków „Jazz Magazine” w 2016. W ramach kolejnej inspirującej współpracy, tym razem z artystą sztuk wizualnych Olivierem Garoustem, stworzył w 2015 na potrzeby festiwalu La Folle Journée w Nantes spektakl muzyczno-filmowy pt. Billie Holiday, passionnément, który można było później obejrzeć m.in. w Philharmonie de Paris, w Teatrze Trident w Cherbourgu, na festiwalu w La Roque d’Anthéron i na French May Arts Festival w Hongkongu. Często zapraszany jako sideman, występował u boku takich artystów, jak Riccardo Del Fra, Géraldine Laurent, Erica le Lann i Ping Machine. Regularnie koncertuje za granicą, m.in. na French May w Hongkongu, Gărâna Jazz Festival w Rumunii, JazzFest w Berlinie, Montreux Jazz Festival, Festiwalu Jazzowym w Agadirze, Gaume Jazz Festival, North Sea Jazz Festival, a także w Chinach, Japonii i Rosji. We Francji można go usłyszeć w Filharmonii Paryskiej, Arsenal w Metz, Teatrze Trident w Cherbourg-en-Cotentin, Théâtre National w Bordeaux i La Criée w Marsylii, na festiwalach Jazz in Marciac, Jazz à La Villette, Jazz à La Défense, Paris Jazz Festival, Saint-Paul de Vence, Jazz Sous les Pommiers i Jazzdor w Strasburgu, jak również na festiwalach w La Roque d’Anthéron, La Folle Journée de Nantes, Lille Piano(s) Festival i Piano aux Jacobins. Jego dyskografia, ciesząca się powszechnym uznaniem wśród krytyków, obejmuje między innymi takie albumy, jak The Party (z Dre Pallemaertsem i Clemensem Van Der Feenem, 2017), Alcazar Memories (z Isabel Sörling i Simonem Tailleu, 2017), Thanks a Million (przejmujący hołd dla Louisa Armstronga, w duecie z Érikiem le Lannem, 2018) i Deep Rivers (z Isabel Sörling i Simonem Tailleu, 2020). W 2021 wydał swój pierwszy solowy album fortepianowy zatytułowany Full Solo (wytwórnia Gazebo) poświęcony oryginalnym interpretacjom dzieł Beethovena, który znalazł się na szczycie listy bestsellerów sieci sklepów Fnac w kategorii Jazz/Blues. Jego najnowszy album, Blue in Green – będący hołdem dla Billa Evansa, nagranym na żywo w La Piccola Scala dla wytwórni Scala Music – również został bestsellerem Fnac. We wrześniu 2022 Paul Lay dołączył do kadry pedagogicznej paryskiego Konserwatorium CNSMD, gdzie wykłada w klasie fortepianu jazzowego.